از پیله تا پرواز ، از نغمه تا آواز.

راهی به خوشحالی است ، از چشمۀ آغاز.

ساعاتِ در گذر ، معنایِ زندگی است.

آذین شدن به عشق ، مفهومِ بندگی است.

پویشگری نکوست ، تا غنچه گل شود.

هر پرده از جهان ، همسنخِ دل شود.

نی یارِ غصه نیست ، در بزمِ قانعان.

درهایِ بسته چیست ، در نزدِ صانعان.

هر صحنه ای خوش است ، گر نکته بین شوی.

در صبر و سادگی ، گر نقطه چین شوی.

نظرات شما عزیزان:

mamad0017

ساعت17:23---7 آبان 1392

حتی لوک خوش شانس هم آخرش تنهایی می رفت سمت غروب...
با اینکه لوک بود....
با اینکه خوش شانس بود....

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: